Дали Астрологијата се служи со магијата?
 

И ова е едно од честите предубедувања кои се поврзуваат со Астрологијата. Но, за да се одговори на ова прашање треба прво да се одговори на едно друго прашање.

Што е суштината на Астрологијата, а што на магијата?

Некаде до средината на дваесеттиот век, Астрологијата не беше интегрирана со знаењата од психологијата. До тогаш, поборниците на Астрологијата веруваа дека секој човечки гест зависи од влијанието на ѕвездите и планетите. Всушност дека надворешниот свет, а не карактерот на човекот, ја креира неговата судбина. А ова да признаеме делува крајно фаталистички.

Од друга страна беше магијата чии што симпатизери веруваа дека човекот може да влијае на надворешниот свет, на случувањата во својот и во туѓите животи и да ги контролира. Оттука произлегува дека се зависи од човекот и од неговата безгранична волја.

За волја на вистината, за да се зацврсти меѓу луѓето убедувањето дека Астрологијата е поврзана со магијата постоеле и реални причини. Имено, некаде до 1656 год. Астрологијата е признаена како професија. Со смртта на последниот од професионалните астролози, Морин де Вилфранш (1583-1656), престанува и постоењето на службената астрологија, па астролозите работеле во некаква полуилегала. Во периодот до 1656 год, голем број од папите и другите свештени лица или и самите се занимавале со Астрологијата или барале совети од професионални астролози. А тие, покрај занимавањето со Астрологијата, најчесто практикувале и магијата. На тој начин, до денешен ден, црквата го застапува убедувањето дека оној што се занимава со Астрологијата во суштина е опасен маѓепсник. А преку колективното несвесно тоа убедување е втиснато во потсвеста на најголемиот број луѓе.

Но, како и секогаш и во овој случај вистината е некаде на средина. Во тоа откритие голема улога одиграа сознанијата на психологијата. Според нив, човекот навистина може да влијае на својот живот, на своето однесување. Дури и на животите на другите луѓе. Но, истовремено трпи и влијание од надворешниот свет. Меѓутоа, една од најголемите заслуги на психологијата е фактот што таа не учи дека светот не се менува со тоа што својата волја ќе ја користиме да ги контролираме другите и што ќе им го програмираме животот според нашите желби (магиски пристап), туку со тоа што ќе се смениме себеси и нашите нефункционални погледи на светот. А тогаш, според принципот како е внатре така е и надвор (Хермес Трисмегистос), ќе се смени и светот околу нас.
Ова е учењето и на современата Астрологија. Оттука ако тврдиме дека Астрологијата е поврзана со магијата, автоматски тврдиме дека и психологијата, маркетингот, политиката, економијата и други науки кои не учат како да влијаеме врз одлуките и изборите на луѓето и од тоа да имаме сопствена корист, се базираат на магиските сознанија. Што, ќе признаете, е несериозно.

Свештени лица кои ја користеле Астрологијата:

1. Дионис Ареопагита, бискуп, ученик на св. Павле во Атина.
    
2. Папа Силвестер II (950-1003), најучениот човек на своето време. Учел Астрологија кај Сарацените во Шпанија, за потоа кралот Отто III да го постави за надбискуп во Равена.
    
3. Алберт Велики ди Болестад (1193-1280), т.н. “Доктор Универзалис”. Тој е основач на доминиканскиот ред и советник на Фридирих Барбароса. Неговиот универзален дух ги обединува религијата, астрологијата, учењето на Аристотел, арапската филозофија. Меѓутоа, се занимава со магија и со спиритизам. Од металите со кои владее секоја од планетите прави вештачкото човече, т.н. “инструмент на андроидите”. Според него “ѕвездите влијаат на телото, но не на карактерот”.
    
4. Папа Хонориј (1216-1227) прави таблици за движењето на планетите. Всушност, астролошките објаснувања за луѓето и светот стануваат некако појасни од христијанските мистични верувања.
    
5. Св. Тома Аквински (1225-1274). Тој е ученик на Алберт Велики, аристотеловец. Долго ги проучува Авицена и Албумасар и познат е како најголем систематичар на црковните учења. Но, за разлика од својот учител Алберт Велики, Св. Тома Аквински капитулира пред вистинитоста на астролошкото учење, па тврди дека “ѕвездите влијаат на телото и на карактерот на човекот, додека Господ помага со својата милост”. Од тој момент астрологијата влегува во сите домови на високото друштво, астролозите шетаат од еден до друг дворец, стануваат поценети од теолозите.
    
6. Алберт Кажотиќ од Трогир, се потпишувал како Касоти, е најважен бискуп на загребскиот капитол. Инаку е ученик на Св. Тома Аквински и советник на Шарл I од Анжуј.
    
7. Арналдо де Вилануова (1238-1310) е лекар, математичар. Но, студира теологија и алхемија. Неговиот живот е богат и бурен. Тој е личен советник на папите Бонафициј VIII, Бенедикт XI, Клемент XV. Потоа, повикан од Петар III од Арагон, тој прецизно му ја предвидува смртта во 1285 год. (сметам дека тука делува сугестивно бидејќи смртта не може да се предвиди со Астрологијата). Подоцна е прогласен за дворски лекар од страна на Јаков II. За астролошката пракса е значаен бидејќи учи дека не треба да се оперира органот во телото додека Месечината се наоѓа во знакот кој владее со тој орган.
    
8. Папата Урбан V ги отвора првите студии по астрологија, на кои се учела и алхемија и херметика.
    
9. Георг Трапезунт (1396-1484), предава астрологија на грчки во Венеција и го преведува Алмагест од Птоломеј. Истовремено ја врши должноста секретар на папата Еуген IV и Никола II. Потоа во Рим станува учител на познатиот Региомонтанус зад чиј псевдоним се крие Јохан Милер од Кенигсберг. Тој го утврдува системот на нееднакви полиња, го реформира календарот, издава ефемериди. Подоцна станува и кардинал, но е отруен во Рим.
    
10. Папата Јулиј II (1443-1513) бара хороскоп за денот на своето крунисување, додека сликарот Рафаело Санти му ја украсува салата “Диспута” со слики со теолошко-астролошка содржина.
     
11. На исток, патријархот Фотиј, учител на св. Кирил, истовремено е познат и како астролог.
     
12. Папата Леон X, на римскиот универзитет основа катедра за астрологија.
     
13. Попот Гафарело, советник на Ришелје, ги знае сите ориентални јазици, кабала, астрологија и за неговите дела долго се дискутира на Сорбона.
     
14. Макс Хајндел, основач на Ружиниот Крст во Калифорнија. Исто така, таму делува т.н. “Црква на Светлината” (The Church of Light) која се труди да го поврзе христијанството со астрологијата.
     

 

 
 
Регистрирано во Македонска Авторска Агенција
под реден број 970 Скопје
 
Ниту еден дел од овој текст не смее да биде препечатуван, копиран или објавуван во било која форма или на било кој начин во електронските или печатените медиуми, без писмена согласност од авторот.
Недозволеното репродуцирање се казнува со закон.