Сакај ме повеќе од се на светот
 

„Доверба. Апсолутно, тотална доверба. Можевме еден на друг да си кажеме се, со чувство на сигурност дека ќе се разбереме еден со друг.

Прв пат во животот не слушам обвинувања дека сум прежестока, премногу посесивна, дека премногу гушам. Мојот интензитет се поклопуваше со неговиот. Мојата љубов беше добредојдена. Ме прими со раширени раце, со полно срце. Не требаше да ги цензурурам своите чувства. Не требаше да бидам внимателна ниту да оставам впечаток дека сум на безбедна дистанца.

Никогаш не бев почувствувала ништо слично. Каде е закачката, постојано се прашував. Излезе: нема закачка. Овој човек ја сакаше мојата љубов, му требаше, токму оној вид и количина на љубов која само јас можев да му ја дадам. Не сакаше да ја зауздува, ограничува, дели. Бев толку навикната на мажи кои ме сакаа само во мали дози, божем поголема количина ќе им наштетеше на здравјето. Овој пат конечно можев со својата љубов да го опсипам мажот кој, за возврат, со целата силина на својата љубов ме опсипуваше мене...“ (Mira Furlan "Voli me vise od svega na svijetu", автобиографија)

Да, драги мои, ова е начинот на кој заслужуваме да бидеме сакани. Без зауздување, ограничување, делење на нашата љубов, без кочници и предумисла, без ставање рампи и дозирање на чувствата, како да се отров кој се чува во мали шишенца. Така изгледа вистинската љубов, со вистинската личност. Како скроена по наша емотивна мерка.

Знаете зошто?

Зашто сето друго не е љубов.

Сето друго е ИМИТАЦИЈА на ЉУБОВТА.

Во денешно време кога се е вештачко, почнувајќи од устите, преку веѓите, трепките и градите до задниците, полесно е љубовта да се симулира, да се имитира, а потешко да се живее. Бидејќи, вистинската љубов значи комплетно отворање пред другата личност, предавање на себеси без остаток, посветеност. Но, пред се договор со себеси и самодисциплина.

Да, да, добро прочитавте. Вистинската љубов бара самодисциплина. Во општество на испревртени вредности кога луѓето се нудат себеси како голо месо во месарска витрина, лесно е да заминеш со првата жена која ќе ти прати заводнички поглед низ вештачките трепки од ној или ќе те натера да размислуваш за тоа што се може да прави со своите виршлести усни. Како што е лесно да се запалиш за нечии негувани бицепси и трицепси или за фраерските тетоважи на местата што не ги гледа сонце. Но, бара голем напор во таквите моменти да се сетиш кого си одлучил да сакаш и зошто?

Затоа што вредните работи бараат поголем напор. Но, трудот се исплати.

За повеќе вистинска љубов на светот...

Виолета С. Марсол

 

 
 
Регистрирано во Македонска Авторска Агенција
под реден број 970 Скопје
 
Ниту еден дел од овој текст не смее да биде препечатуван, копиран или објавуван во било која форма или на било кој начин во електронските или печатените медиуми, без писмена согласност од авторот.
Недозволеното репродуцирање се казнува со закон.