Квентин Тарантино
 

Додека Британскиот критичар Бери Норман ја опиша неговата работа како “прекрасно дело, впечатливо, смешно, непредвидливо и оригинално”, американската критичарка Мери Кени, во “Дејли Мирор”, го опиша како “одвратен, насилен, одбивен, опасен за младите подложни на влијанија умови, детски, ирационален, мачен, полош од Нацистите кои на секаков можен начин ги деградираа човечките суштества”. Меѓутоа, веројатно и двајцата заборавија дека за вкусовите не вреди да се расправа. А тој, целта на нивните критики, режисерот Квентин Тарантино, тврди дека ако некој погледне подлабоко во неговите филмови, зад неброените убиства и крвта, ќе пронајде силна морална порака и непоколеблива верба во законот на честа. И ова е навистина искрено кажано од страна на Тарантино, ако се има предвид неговиот астролошки портрет.

Имено, тој се роди на 27 март 1963 година во Ноксвил, Тенеси, во знакот на храбриот и агресивен Овен, со подзнак во гладниот за експонирање Лав и Месечина во вечниот трагач по стабилноста, во Бик. Агресивноста на неговиот знак, на Овенот, е засилена со тоа што Марс, владетелот на неговото Сонце, се наоѓаше во огнениот Лав и тоа високо на небото, во моментот на неговото раѓање. Тоа зборува дека Квентин Тарантино идеално ја избра професијата, за на конструктивен начин да ја изживува својата потисната агресивност. Во спротивно, лесно избувлив, тој често би влегувал во кавги и тепачки. Венера, планетата на задоволствата, и рестриктивниот Сатурн, се наоѓаат во оригиналната и ексцентрична Водолија. А, Сатурн е во делот на небото одговорен за односите со јавноста (седмо поле). Месечината, симболот за мајката, жените и популарноста, е во Зенитот, во затегнат однос со агресивниот Марс. Тоа говори дека, сакаше тој или не, мораше да и стане познат на јавноста па дури и по лоши работи, дека луѓето мораше да го доживуваат како оригинален, па дури и откачен. Месечината во Зенитот говори дека главната поддршка во работата Тарантино ќе ја има од жените. Значи, жените кои ќе ги сретне на својот животен пат ќе бидат пресудни за неговата кариера, почнувајќи од првата жена во неговиот живот, неговата мајка. Додека цврстата прегратка меѓу Сонцето, симболот за егото, со Јупитер, планетата на благосостојбата, и Меркур, планетата на интелектот, открива дека Тарантино лесно ќе доаѓа до туѓи пари за реализација на своите идеи.

Полека отплеткувајќи се, клопчето на неговата судбина ги потврди сите работи што ѕвездите ги прорекоа во моментот на неговото раѓање. Како плод на младешката грешка на неговата мајка, која и самата штотуку излезе од детскиот период, Квентин го доби името по ликот на Квинт, кој го толкуваше Барт Рејнолдс во филмот “Гансмоук”. Што се случи со неговиот татко, каде беа неговите баби и дедовци, тоа јавноста до сега не успеа да го дознае. Се знае само дека кога Квентин имаше само две години, тој и неговата 18 годишна мајка се преселија во Лос Анџелес. И токму како што претскажаа ѕвездите, мајка му беше таа што за прв пат го однесе в кино. Квентин уште на прв поглед се вљуби во подвижните слики и големиот екран. И наместо да оди на училиште, тој уживаше со часови да и се предава на магијата на филмот. Но, веројатно засекогаш ќе остане тајна што го натера Тарантино да го напушти средното училиште. Дали беше тоа нестрпливоста на еден Овен кој сакаше веднаш да ги добие работите, дали беше љубовта кон видеото и филмот, дали беше чувството дека го губи времето со работи кои не му значат ништо или беше отпор кон авторитетите поради фактот што никогаш не дозна кој беше неговиот татко.

Како и да е, на 22 годишна возраст, тој започна да работи во архивата на една видео продавница, на Менхетен Бич, во Калифорнија. Таму можеше по цел ден да гледа филмови, да дискутира за нив со колегите и потоа да им ги препорачува на клиентите. Овој пресврт во неговиот живот се случи во 1985 година, кога Јупитер, планетата на среќата, транзитираше низ неговото поле на јавноста и јавните признанија (седмо). Во тој период, Квентин имаше и доволно време и инспирација да започне со пишување на сценарија за филм. Првото сценарио што го напиша го нарече “Вистинска романса” и подоцна го продаде за 50.000 долари. На тој начин, се исполни пророштвото на ѕвездите, кои тврдеа дека лесно ќе доаѓа до туѓите пари, спонзорствата и дека ќе го привлекува интересот на влијателните луѓе за она што ќе го работи. Под еден услов, тоа што ќе го работи, да го работи со љубов. Неколку години подоцна, во 1988 година, тој го напиша и второто сценарио “Родени убијци”, кое го откупи Оливер Стоун. Тогаш Јупитер транзитираше низ неговото поле на угледот и кариерата (десетто). Името на следниот филм, за кој што освен сценариото тој ја направи и режијата, беше кованица од лошо изговореното име на филмот “О ревоар ле занфан” и “Строу догс” на Сем Пекинпо. Неговото име гласеше “Резервоар догс”. Тоа на Квентин Тарантино му го донесе епитетот наследник на Мартин Скорцезе.

А, дека сегашноста е збир на нашите постапки од минатото, ќе потврди и судбината на Тарантино. Имено, на 15 годишна возраст, во 1978 година, додека рестриктивниот Сатурн минуваше низ неговото поле на личноста (прво) и низ полето на парите (второ), го активираше непредвидливиот Уран. Младиот Квентин се најде во непријатна ситуација. Тој во една продавница беше фатен во обид за кражба на новелата на Елмор Леонард “Д свич”. Токму таа го инспирираше да ја создаде страшно дрската парада наречена “Ефтини Приказни” (Палп Фикшн), која го катапултираше во стратосферата на славните режисери. Таа му ја донесе Златната палма на Канскиот Фестивал и Оскарот за најоригинално сценарио, во 1994 година. Во исто време, Сонцето, симболот за самореализацијата, во дирекција ја допре Месечината, симболот на популарноста, во полето на угледот и кариерата (десетто).

Можеби војнички расположениот Овен во него, предизвика тој да падне под силно влијание на моралот и законите на јапонските самураи, што се гледа во неговите филмови. Но, Венера, показателот на чувствата во хуманата Водолија и Месечината во срдечниот Бик, направија од него во суштина хуман човек, кој многу вложува во пријателствата. Па, токму Квентин Тарантино во својот филм “Палп Фикшн” го воскресна веќе подзаборавениот Џон Траволта. Но, исто така е впечатливо и тоа што во своите филмови, тој постојано ангажира речиси иста екипа на глумци. А заради тоа што гордиот и славољубив Лав царуваше високо на небото во моментот на неговото раѓање, тој секогаш се појавува барем во една сцена од своите филмови, исто како и Алфред Хичкок, уште еден суетен Лав од светот на филмот.

Додека многумина го обвинуваат и се згрозуваат над насилството во неговите филмови, Тарантино мирно одговара: “Знаете, за многумина насилството е врвот што не можат да го искачат. И добро, јас го разбирам тоа. Но, сепак, јас успевам да ги трогнам и да ги разбудам од зимскиот сон. Бидејќи, јас не ги измислувам настаните, туку само ја раскажувам приказната”. Откривајќи на овој начин дека всушност светот е насилен, тој додава: “Сигурно најагресивен во англискиот јазик е зборот црнчиште. А, јас чувствувам дека колку посилно и почесто го изговараме тој збор, толку повеќе му ја одземаме моќта. Ете зошто токму тој збор е најупотребуваниот во моите филмови”. Дали е ова само интелигентен начин да го оправда својот расизам или навистина така размислува, останува за сега тајна. Но, сепак, има голема вистина во таа негова изјава, колку да делува откачено.

Како и да е, не смее да се заборави дека Квентин Тарантино се појави со оригинални идеи, во моментот кога Холивуд се заглави во повторувањето на старото. Оригинален и откачен, како што Господ го создал, Тарантино е еден од ретките кој сам си ја пишува својата биографија. А, во графата каде што треба да стои годината на неговата смрт тој запишал: “ Се уште ја гонам”.

 

 
 
Регистрирано во Македонска Авторска Агенција
под реден број 970 Скопје
 
Ниту еден дел од овој текст не смее да биде препечатуван, копиран или објавуван во било која форма или на било кој начин во електронските или печатените медиуми, без писмена согласност од авторот.
Недозволеното репродуцирање се казнува со закон.